Jak przestać być ofiarą

,,Żyjąc jako osoba słaba emocjonalnie przegrywasz życie" Wayne W. Dyer

Jeżeli masz poczucie, że ludzie Cię nie słyszą, nie szanują, ignorują, wykorzystują, to znaczy że najprawdopodobniej działasz z pozycji ofiary. A nie siły!

Jest wiele sytuacji w życiu, które sprawiają że czujemy się bardzo źle, może to być sytuacja gdy ktoś nam wchodzi w kolejkę bez pytania, albo gdy kupimy jakiś produkt tylko pod namową sklepikarki. Czasami mamy poczucie że rodzicie, małżonkowie, dzieci w ogóle nie traktują nas poważnie, wysługują się nami, olewają nas i nie szanują naszego zdania.

Dzieje się to dlatego, że sami ich tego nauczyliśmy. Postępujemy według pewnych wyuczonych  często nieświadomych schematów. Dlatego powinniśmy siebie sami obserwować, zobaczyć jak reagujemy w chwili, gdy ktoś próbuje nami manipulować. Czy szybko się poddajemy w walce o własne zdanie, czy rezygnujmy z przekonywania innych do własnych racji, czy popadamy od razu w złość? Manipulacją może być próba wprowadzania nas w zły nastrój, skłonienie do wykonywania rzeczy na które w ogóle nie mamy ochoty, zmuszanie do przyznania racji lub godzenia się na niesprawiedliwe traktowanie.

Jest wiele sposobów na to by wyrwać się:

• Przyjrzyj się jakie emocje daje Ci najbliższa rodzina. Przede wszystkim czy nie jesteś manipulowany poprzez wzbudzenie w Tobie poczucia winy, które sprawia że łatwiej Tobą sterować.
• Przestań analizować przeszłość, rozpamiętywać, oddalaj od siebie natrętne myśli.
• Zadawaj się głównie z tymi osobami, które szanują Twój punkt widzenia. Powoli odgradzaj się od wampirów emocjonalnych, ludzi których zachowanie zawsze Cię rani, ludzi którzy Cię ignorują, krytykują, po których z góry możesz spodziewać się negatywnego zachowania w stosunku do Ciebie.
• Unikaj wybuchów złości, gniewu, emocji nad którymi trudno zapanować, a które mogą w łatwy sposób odwrócić sytuacje przeciwko Tobie
• Nie stawiaj innych ludzi nad sobą, nie czyń ich ważniejszymi od siebie, szanuj swój czas.
• Nie proś nigdy o pozwolenie, jesteś niezależną jednostką a nie niewolnikiem.
• Stój prosto, patrz ludziom w oczy. Ćwicz sposób mówienia, szukaj informacji o tym jak zwiększyć pewność swojego głosu. 
• Jeżeli masz wrażenie że ktoś Cię nie słucha, ignoruje porostu wyjdź z pokoju. Nie masz obowiązku wchodzić w dyskusje które Cię poniżają lub sprawiają że ktoś chce Cię zdominować.
• Nigdy nie obniżaj swojej wartości w wypowiedziach na własny temat. Mów o sobie dobrze, nie ukrywaj swoich kwalifikacji, umiejętności, nie umniejszaj się. 
• Zawsze kieruj się zdrowym rozsądkiem, nie polegaj ślepo na opinii innych. Twoim doradcą powinieneś być Ty sam. Bo to właśnie Ty wiesz czego chcesz w życiu, masz swoje cele, dążenia. Znasz siebie i jesteś w stanie stwierdzić co czyni Cię szczęśliwym.

Koniecznie przeczytaj książkę ,,Kieruj swoim życie" Wayne W. Dyer.  to właśnie na niej oparłam powyższe rady. Jest to wspaniała trampolina do tego żeby zmienić swoje postępowanie, tak aby w pełni decydować o własnym życiu. Przestać dawać sobą manipulować bo to znacznie obniża naszą wartość, a co za tym idzie jakość życia.

Niespokojny umysł. Pamiętnik nastrojów i szaleństwa

,,Psychoza maniakalno-depresyjna (...) to choroba, której niezwykłość polega na tym, że daje choremu poczucie przewagi nad innymi i uczucie przyjemności, ale wiąże się również z cierpieniem, które wydaje się nie do zniesienia i często kończy się samobójstwem.(1)"

Zaburzenia psychiczne to trudny temat, często ukrywany w rodzinach przez wiele pokoleń. Rzadko można usłyszeć w mediach relacje człowieka zmagającego się z tą chorobą. Jamison Kay Redfield odważyła się opowiedzieć o swojej chorobie z perspektywy pacjenta i naukowca, bo całą swoją karierę oparła na badaniach związanych z psychozą aktywną dwubiegunową. Książka jest  niezwykle odważnym zapisem przebiegu choroby, która charakteryzuje się spadkami formy psychicznej przeplatanymi okresami niezwykłego pobudzenia, aktywności, kompulsywności. Przy tym wszystkim styl pisania jest lekki, zrozumiały. Mi bardzo imponują opisy kariery naukowej pełnej pasji, poświęcenia, oddania. Wręcz chwilami zazdrościłam autorce tak mocnego doświadczania życia, tej solidności, wytrwałości w budowaniu kariery zawodowej, związków pełnych miłości i namiętności, radości  i doświadczeń związanych z dotykaniem śmierci będąc w głębokie depresji. To co zaskakuje to niezwykłe oddanie najbliższych ich troskę i opiekuńczość w stosunku do cierpiącej autorki. Myślę że możemy w tej książce zobaczyć całe spektrum  choroby, dotkliwe skutki zażywania litu, bezradność, głębokie cierpienie.

 Niesamowite jest to że to dzieło ma pozytywny oddźwięk, bije z niego niekończąca się nadzieja na normalne życie. Autorka całkowicie zaakceptowała chorobę, wręcz polubiła i nie wyobraża sobie bez niej życia. Wiele poświęciła, gdyż o włos nie umarła, nie zdecydowała się na posiadanie dzieci z uwagi na genetyczną dziedziczność psychozy, obawiała się o stratę pracy, stratę szacunku w środowisku naukowców. Mało tego wszytskiego wymienia jej liczne zalety: twierdzi, że wiele osób niosący znaczny wkład w rozwój postępu, sztuki, nauki, polityki choruje na zespół maniakalno-depresyjny. Jak również, że wpływa ona na wielu wybitnych naukowców, artystów, polityków. ,,Choroba ta występuje często i ma bardzo szeroki zakres możliwości wyrazu w zakresie temperamentu, zachowania, zdolności poznawczych(3)". Autorka niezwykle pisze o swoich doznaniach podczas manii jako ,,łagodna i delikatna fala cudownego i kipiącego energią maniakalnego entuzjazmu (...) Jasność, którą niesie za sobą mania , wywołuje wspomnienia wzniosłych stanów zbliżonych do doświadczeń związanych z wojną, miłością, lub przeżyciami z dzieciństwa(4)".

Możemy zobaczyć również drugą twarz tej choroby:

,,Depresja jest płaska, pusta i nie do zniesienia. Jest również męcząca. Ludzie nie mogą wytrzymać w twoim towarzystwie, gdy jesteś w depresji. Starają się nawet, ale zarówno ty, jak i oni uświadamiają sobie, że jesteś męcząca ponad miarę: nerwowa, paranoiczna, pozbawiona humoru i radości życia, a także krytyczna i wymagająca i nikt nie jest w stanie cię przekonać, że powrócisz do zdrowia. Jesteś przerażona i przerażająca i pomimo zapewnień, że nie jesteś sobą, ale wkrótce będziesz, wiesz że tak się nie stanie.(5)" 

Nie jest do łatwa lektura jednakże dająca obraz przebiegu tej trudnej choroby. Do niedawna był to biały kruk. Jednakże w 2018 r. wznowiono nakład, jak podejżewam z uwagi na duże zainteesowanie tą pozycją. Jako ciekawostę podam tylko, że cena jednego egzemplarza wynosiła nawet 200 zł.

1-5 ,,Niespokojny umysł" Kay Redfield Jamison

Cytat do namysłu

Jesteś wyjątkowym człowiekie, odzukaj w sobie swoją wartość

Jesteś jedynym niepowtarzalnym, unikatowym egzemplarzem. Nie ma drugiej takiej osoby na świecie jak Ty. Nikt nie może się się z Tobą równać bo zostałeś wyposażony w zestaw cech, talentów, składników osobowości których nikt inny nie ma w tej samej konfiguracji.

Dlatego przestań się porównywać, patrzeć na innych. Jedynym miernikiem Twojej wartości jest zadowolenie ze swojego życia. Szukanie odzwierciedlenia swoich cech w innych ludziach jest bezcelowe, gdyż  Ty sam powinieneś zdać sobie sprawę z tego że jesteś wartościowy. Świadczy o tym mogło by podejście do pewnych problemów, sposób i czas ich rozwiązywania. Jeśli czujesz że dobrze radzisz sobie z przeciwnościami możesz sądzić, że jesteś inteligentny. Trudno to stwierdzić na przykładzie porównania do innych osób którzy np. szybciej się uczą lub rachują. Pewność siebie zyskana na podstawie opinii ludzi może być ulotna, pewność siebie którą sam w sobie odnajdziesz, która wypływa z Ciebie jest solidną bazą do sukcesu.

 Zrezygnuj z  oceniania samego siebie na postawie tego co inni o Tobie mówią lub tego jak widzisz inne osoby. Uświadom sobie, że nikt nigdy nie był Tobą, nie przeżył, czuł tego co Ty. Nikt nie jest w stanie w pełni Ciebie samego zrozumieć dlatego nikt nie ma prawa oceniać. Drogi powinniśmy szukać w sobie. Ale żeby to zrobić najpierw musimy dowiedzieć się o zadach funkcjonowania ludzkiej psychiki, mechanizmach jakie  nami kierują.

W dalszej części będę pisać o tym, że łatwo zostać ofiarą porównując się do kogoś innego, stracić pewność siebie. Wymienię techniki pozwalające zerwać z tym złym nawykiem. Pokażę jak pracować nad sobą, aby już nigdy opinia innych nie wpłynęła na to jak sami siebie postrzegamy.

Jak odnaleźć w sobie pasję

Każdy człowiek ma to coś i Ty też to masz, ten mikro zachwyt o którym opowiada Krzysztof Gonciarz. Ta iskra, która przeszywa Twój umysł gdy uczestniczysz w ciekawej dyskusji, to ukucie gdy znajdziesz się w pobliżu czegoś co Cię zawsze ciekawiło. Dla kogoś może to być lądujący samolot dla innej osoby film, książka, muzyka, szybki samochód. Ja też to mam: pisanie, czytanie, psychologia, samodoskonalenie się. Tematy obok których nie jestem w stanie przejść obojętnie. Które niezmiennie mnie ciekawią i przyciągają do siebie. Na tym etapie życia mogę poświęcić im coraz więcej czasu. Temu służy ten blog, zbieraniu i syntezowaniu informacji, tak by wszystko dobrze przetrawić w sobie, a przy okazji jeszcze się podzielić z innymi swoimi inspiracjami. Uważam, że głównym celem życia każdego człowieka jest poszukiwanie sensu. Bez tego nie żyjemy, nie mamy paliwa i staczamy się w nicość. Sens życia można odnaleźć w ludziach ale i w realizowaniu swoich pasji trzeba jedynie do nich dotrzeć, odkryć je a później już tylko rozwijać tak by przeżyć życie ciekawie i niczego nie żałować.